
Rodzicielstwo, zanim go doświadczymy, kojarzy się raczej z radością posiadania dziecka, dobrymi emocjami, dumą, szczęściem, zadowoleniem i spełnieniem. Jak w reklamie. Codzienność jednak często pokazuje, że jest również przygoda z trudnymi uczuciami, zarówno swoimi, jak i obecnymi u dziecka. Dlatego nieprzygotowani na taką niespodziankę rodzice traktują trudne emocje, jako niechciane, budzące strach, lęk, brak akceptacji. Niechciane uczucia w konsekwencji wzbudzają w opiekunie poczucie winy. Mogą prowadzić do wrażenia odniesienia wychowawczej porażki, podczas gdy w rzeczywistości są kolejnym wyzwaniem i przemijającym etapem w rozwoju dziecka. U niektórych bardziej nasilonym, trudniejszym, a u innych o znikomym nasileniu. Niektóre cechy charakteru dziecka ujawniają się zaraz po urodzeniu. Uważny obserwator zauważy usposobienie nawet u noworodka, czy małego niemowlęcia.
Trudne emocje
W trudnych chwilach warto powtórzyć sobie po cichu: po prostu kochaj. Ale trzeba wiedzieć jak robić to mądrze


Pozytywne wzmocnienie
Dla równowagi pozwólmy dziecku na przeżywanie porażek nie tylko sukcesów
Tych sformułowań i zachowań warto unikać
Bunt nie trwa wiecznie


Dawanie wyboru
Stawianie granic
Unikanie słowa NIE
Przykładowy plan działania w trudnych chwilach, np. w napadzie histerii:

