Emotopic

Badanie przeprowadzone wśród dzieci z AZS wskazują jednoznacznie, że predyspozycje do choroby są zapisane w genach. Jednak w jej wyzwoleniu biorą także udział czynniki środowiskowe: warunki klimatyczne (zimno, ale też gorąca i sprzyjająca poceniu się temperatura), stopień zanieczyszczenia środowiska, występowanie alergii pokarmowej (głównie na mleko i przetwory mleczne, kurze jaja, ryby, soję, pszenicę i orzeszki ziemne), nadwrażliwość na alergeny powietrznopochodne, w tym roztocza kurzu domowego, pyłki roślin, alergeny zwierząt domowych, alergeny pochodzenia bakteryjnego i grzybiczego. Specjaliści uważają także, że nie bez znaczenia są czynniki psychosomatyczne. Silny stres emocjonalny może bowiem pogorszyć przebieg choroby,
a zaostrzenie objawów może mieć związek z problemami w rodzinie, relacjami między dzieckiem a rodzicami czy rodzeństwem, kłopotami w szkole.(1)

Jako pierwsze dolegliwości związane z AZS przeważnie wymienia się silne swędzenie skóry, zaczerwienie, suchość, łuszczenie się. Jednak to objawy, które mogą wynikać z innych powodów, na przykład nadwrażliwości na używane preparaty (żel do mycia, płyn do kąpieli, szampon) albo złych nawyków związanych z troską o skórę (za długie kąpiele, zbyt wysoka lub niska temperatura wody, mycie ciała mydłem). Jak więc odróżnić zwykłą reakcję nadwrażliwości od AZS? Na pewno wskazówką jest tendencja rodzinna. Jeżeli ktoś z bliskich dziecka choruje na AZS, a u malucha występują niepokojące zmiany skórne, powinien być przebadany w tym kierunki.

Alarmującymi objawami są na pewno przewlekły lub nawrotowy charakter oraz osobliwe cechy zmian skórnych, do których należą:

• uporczywy świąd, który skłania do ciągłego drapania i pocierania skóry, a także jest przyczyną rozdrażnienia, niepokoju
  i problemów ze snem,
• suchość, łuszczenie się i pękanie skóry,
• zaczerwienienie skóry, tworzenie się ognisk rumieniowych, na których powierzchni powstają niewielkie grudki, pęcherzyki, nadżerki,
• wysoka wrażliwość na czynniki zewnętrzne (alergeny, pot, produkty do skóry), skłonność do podrażnień,
• nietolerancja wełnianych ubrań, kocyków lub innych akcesoriów.(2,3,4)

Bardzo istotne w rozpoznaniu choroby jest umiejscowienie zmian. W dużym stopniu jest ono uzależnione od wieku chorego:

• do 2. roku życia nieregularne ogniska zapalne powstają głównie na skórze twarzy: czole, policzkach, owłosionej skórze głowy, za uszami, a ponadto na tułowiu i dalszych częściach kończyn, dosyć typowe są także zmiany skórne w okolicach stawów, wówczas zajęta jest skóra na wysokości łokci, nadgarstków i kolan; co istotne, okolica pieluszkowa zazwyczaj jest wolna od objawów;
  w tym wieku zmiany przeważnie mają charakter pęcherzyków i grudek, a jeśli AZS jest zaawansowane, powstają nawet sączące się strupki,
• między 3. a 11. rokiem życia zmiany skórne występują zwłaszcza na obszarach w okolicach zgięć stawów, a choroba ma postać łuszczących się grudek; w okresie zwiastunowym można zaobserwować złuszczenie opuszków palców rąk oraz podeszw,
• w wieku dorosłym AZS może wystąpić na twarzy, karku, dłoniach, grzbietach rąk i stopach, jednak trzeba pamiętać, że czasami zajęte są też inne obszary skórne.(2,4)

Na AZS nie ma leku, który działa przyczynowo, jednak istnieje wiele skutecznych metod łagodzenia objawów, skracania czasu zaostrzeń choroby oraz wydłużania okresów remisji (gdy dokuczliwe dolegliwości nie występują). Dlatego niezwłocznie należy zgłosić objawy dermatologowi. Szybkie rozpoczęcie terapii po zaobserwowaniu pierwszych symptomów pomoże uniknąć nieprzyjemnych powikłań, takich jak tworzenie się ranek, które stanowią otwarte wrota dla bakterii, wirusów czy grzybów, powodujących infekcje. Uporczywy świąd związany z chorobą jest też przyczyną nerwowości, stresu, bezsenności, problemów
z koncentracją, dlatego warto skorzystać z dostępnych środków, które pozwalają go złagodzić. Ze względu na ryzyko skutków ubocznych, związanych z przyjmowaniem niektórych leków, zawsze trzeba stosować się do zaleceń lekarza odnośnie dawkowania. AZS wymaga również ogromnej ostrożności w życiu codziennym oraz modyfikacji niektórych nawyków, na przykład związanych
z higieną. Wszystkie preparaty do ciała powinny być łagodne i bezpieczne dla skóry atopowej. Ponadto trzeba pamiętać, że kąpiele w przypadku AZS nie mogą być zbyt długie, zbyt zimne ani gorące, nie powinno się używać do mycia ciała ostrych gąbek, a do wycierania – szorstkich ręczników. Skórę atopową można bowiem porównać do płatka kwiatu, którego strukturę bardzo łatwo naruszyć, naderwać, zniszczyć, dlatego wymaga traktowania z najwyższą delikatnością. )

Gdy tylko zauważysz, że skóra twojego maluszka jest przesuszona, łuszczy się i łatwo ulega podrażnieniom, a dziecko jest niespokojne, co może wskazywać na świąd, udaj się z nim do lekarza i oprócz podawania zaleconych leków chroń jego ciało emolientami. Na co dzień sprawdzi się na przykład Krem emolientowy kojąco-zmiękczający Emotopic, który można stosować zarówno w trakcie leczenia farmakologicznego, jak i między cyklami. Krem ma bogatą konsystencję, dlatego sprawdza się nawet wtedy, gdy problemy skórne są nasilone. Kryjące się w nim naturalne oleje, z powodzeniem stosowane w terapii AZS, aplikowane na uszkodzoną warstwę lipidową naskórka działają naprawczo oraz łagodzą świąd, zaczerwienienie i pieczenie. Codzienne używanie tego kremu daje skórze także niezbędne ukojenie i komfort. Ciało staje się też bardziej miękkie i gładkie w dotyku. Preparat został przebadany pod kątem biozgodności i jest dobrze tolerowany przez skórę. Można go stosować nawet u noworodków od 1. dnia życia.

Atopowe zapalenie skóry na twarzy, głowie, kończynach lub tułowiu to schorzenie uciążliwe i wymagające dużego zdyscyplinowania. Systematyczność w używaniu emolientów, a także sięganie po przepisane przez dermatologa leki, daje jednak pozytywne rezultaty.

Pamiętaj także, że terapia choroby powinna być kompleksowa. Bardzo ważna jest obserwacja czynników, które wyzwalają lub zaostrzają już istniejące zmiany skórne. Mogą być nimi na przykład alergeny domowe, ubrania z tkanin utrudniających skórze oddychanie, przegrzewanie się, przez co skóra mocniej się poci, a pot ją podrażnia, stresująca atmosfera w rodzinie lub inne nerwowe sytuacje u dziecka – w przedszkolu lub szkole, które wymagają przepracowania. Oczywiście nie zawsze jest możliwa identyfikacja wszystkich czynników środowiskowych zaostrzających AZS, jednak spostrzeżenia w tym zakresie są bardzo cenne
i pomagają lepiej kontrolować przebieg tej uciążliwej dermatozy.(6)